TÜRK ÇOCUK HAKLARI BİLDİRİSİ
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirisi’nin ışığı altında Türk Çocuk Hakları Bildirisi hazırlandı. Bu bildiri 28 Haziran 1963 günü UNESCO Türkiye Milli Komisyonu 7. Genel Kurulunda kabul edildi.
1. İyi bakım , iyi yetiştirilme ve çocuğa uygun bir eğitim , her yerde ilgi , sevgi ve yardım görme her Türk çocuğunun hakkıdır. Resmi , özel her kurum , her yurtaş bu çocuk hakkını tanımak , eldeki olanaklarla onu gerçekleştirmek yükümlüğündedir. Sıkıntı içinde bulunan çocuğun kurtarılmasına öncelik verilir.
2. 16 yaşından önce hiçbir çocuk resmi öğreniminden ayrı konularak özel işlerde çalıştırılamaz. Hiçbir şekilde sömürülemez.
3. Her ana baba çocuğuna bakmak , onu bilgili , becerili ve en iyi şekilde yetiştirmekle yükümlüdür. Orta dereceli öğrenimine devam etmeyen , edemiyenlerin gerekli bilgi ve becerileri kazanmaları için devlet kurslar açar . Ana babanın yeterli olmadığı durumlarda bu görev çocuğun birinci derece yakın akrabalarına ve devlete düşer.
4. İlköğretimden sonra orta dereceli okullara devam etmeyenler , edemeyenler için teknik, tarımsal bilgi ve beceri kazandıran kurslar açılması bu kurslardan çocukların yararlanması için Milli Eğitim Bakanlığı, Belediye Başkanlığı ve muhtarlar işbirliği yapmakla yükümlüdür.
5. Sakat ve uyumsuz çocukların iyileştirilmeleri, yaşama zorluğu çeken çocukların kurtarılmaları, durumlarına uygun bir meslek için kendi yaşamlarını kazanacak derecede başarılı ve güçlü yetiştirilmeleri ve durumlarına uygun işlere yerleştirilmeleri ana baba ile birlikte devletin ve bu amaçla kurulmuş örgütlerin ödevidir.
Üstün yetenekli çocuklar ,devlet ve ailelerininde yardımı ile en geniş yetişme araç ve olanaklarına kavuşturulmalıdır.
6. Çocuğun korunması ile ilgili yasalar öncelikle hazırlanıp çıkarılmalı, geçiktirilmeden uygulanmalıdır.
BİR ÇOCUK BAHÇESİNDE
Çocuklar benide alın içerinize,
Ben de güzel oyunlar oynamayı bilirim,
Çocuklar , imreniyorum şimdi size,
Yıllar oluyor ki kırıldı çemberim.
Benim de devleri vardı masallarımın,
Keloğlan kahramanıydı sihirli dünyamın,
Periler uyurdu altında kiraz dallarının,
Bir çini kadar zengindi içi rüyamın.
Benim de sapanlarım vardı söğüt dalından yapılı
Benim de kuşlarım vardı kafessiz ve şen.
Bir güzel evim vardı ki altın kapılı.
Benim de bir annem vardı ağlarken gülen .
Ceyhun Atuf KANSU
|