Bir gün gelir de insan 
En sevdiği hatıraları bile 
Bari sen her gece yorgun sesiyle 
Saat on ikiyi vurduğu zaman 
Beni unutma 

Çünkü ben her gece o saatlerde 
Seni yaşar ve seni düşünürüm 
Hayal içinde perişan yürürüm 
Sen de karanlığın sustuğu yerde 
Beni unutma 

O saatlerde serpilir gülüşün 
Bir avuç su gibi içime, ey yar 
Senin de başında o çılğın rüzgar 
Deli deli esiverirse bir gün 
Beni unutma 

Ben ayağımda çarık, elimde asa 
Senin için şu yollara düşmüşüm 
Senelerce sonra sana dönüşüm 
Bir mahşer gününe de rastlasa 
Beni Unutma 

Hala duruyorsa yeşil elbisen 
Onu bir gün yalnız benim için giy 
Saksındaki pembe karanfilde çiğ 
Ve bahçende yorgun bir kuş görürsen 
Beni unutma 

Büyük acılarla tutuştuğum gün 
Çok uzaklarda da olsan yine gel 
Bu ölürcesine sevdiğine gel 
Ne olur Tanrıya kavuştuğum gün 
Beni unutma