Yas otuz beş! Yolun yarısı eder. 
Dante gibi ortasındayız ömrün. 
Delikanlı çağimızdaki cevher, 
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, 
Gözünün yaşına bakmadan gider. 
Şakaklarıma kar mı yağdı ne? 
Benim mi Allahım bu çizgili yüz? 
Ya gözler altındaki mor halkalar? 
Neden böyle düşman görünüyorsunuz; 
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? 
Zamanla nasıl değişiyor insan! 
Hangi resmime baksam ben değilim: 
Nerde o gtnler, o şevk, o heyecan? 
Bu güler yüzlü adam ben değilim 
Yalandır kaygısız olduğum yalan. 
Hayal meyal seylerden ilk aşkımız; 
Hatırası bile yabancı gelir. 
Hayata eraber başladığımız 
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; 
Gittikçe artıyor yalnızlığımız 
Gökyüzünün başka rengi de varmiş! 
Geç faretttim taşın sert olduğunu. 
Su insanı boğar, ateş yakarmış! 
Her doğan günün bir dert olduğunu, 
İnsan bu yaşa gelince anlarmış. 
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! 
Her yil biraz daha benimsediğim. 
Ne dönüp duruyor havada kuşlar? 
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? 
Bu kaçıncı bahçe gördüm taruma. 
N'eylesin ölüm herkezin başında. 
Uyudun uyanamadın olacak 
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? 
Bir namazlık saltanatın olacak. 
Taht misali o musalla taşında.