Ey benim camdan hassas iyi kalbim...
Herkesi kendin gibi bildin...
Ne kimseyi kendine benzetebildinne kimseye benzeyebildin...
İçinde nice iyilikler barındırırsın kötülüklere inat...
Ağaçtan bir yaprak düşse kırılır...
Bir adım gelene iki adım gitmeye çalışırsın...
Nice güzellikler ekmeye çalışırsın da hasat zamanı
bütün ürünlerin kurur...
Kimin başına yağmur yağsa gökkuşağı olmaya çalışırsın...
Hep incinenhep kırılan sen olursun...
Kaç mevsim geçti üzerinden hayal kırıklıklarının!..
Kaç asır devirdik seninle inançlarımızı tazeleyerek!..
Devrimler yaşadık beraber...
Kederi en zehirli kadehlerden içtık...
Acının da dibine vurduk...
Davul gibi şişirmedi mi seni sinene çektiklerin?..
Yetmedi mi dağılıpsavrulduğun?..
Yetmedi mi kendine ettiğin bunca zulüm?..
Durur durur sorarsın kendine
''bu dünyada iyiler nasıl yaşar'' diye...
İnan ben de bilmiyorum kalbim...
Ben de günden güne inancımı yitiriyorum dünyaya...
Ve inan kendimden çok acıyorum sana...
Dönen bu çarkın dişlilerine ayak uyduramadığın için
üzülmek senin kaderin...
Aşk bile senin bildiğin gibi değilyazık!..
Aşk martıların çöplüklerde ayaküstü sevişmelerinden ibaretmiş...
Aşk güvendiğin dağların üstüne kar yağmasından ibaretmiş...
Nasıl da gülerken ağlar oldun...
Nasıl da cıvıl cıvılken sarardın soldun...
Bilirim acıdır inançlarının temelden sarsılması...
Başka bahara kalbim...
Başka bahara...
Hala anlamadıysan şu kadarcık gerçeği ne diyeyim ki sana...
Bu dünya insanım deyip de insanlıktan
bihaber olanların dünyası...
Sen bu dünyayı hiç tanımamışsın
beni de peşinden sürüklersin...
Toparlanma vaktidir kalbim!..
|
